Toch tonen recente wetenschappelijke studies aan dat het elimineren van gezondheidsproblemen van bulldog door goede fokkeuzes misschien niet mogelijk is, omdat buldoggen tegenwoordig te inteelt zijn. Waarom bulldogs slecht zijn, heeft minder te maken met het gedrag van onschuldige puppy's en meer te maken met het feit dat hebzuchtige fokkers bulldogs overfokken. Selectief fokken heeft ervoor gezorgd dat buldoggen nauwelijks op hun oorspronkelijke ras lijken en ontelbare, levenslange gezondheidsproblemen hebben. In feite is er zo'n tekort aan gezonde buldoggen dat mensen hun toevlucht nemen tot het kopen van puppymolens in het buitenland.
Deze ongereguleerde hondenfokkerijen worden beschouwd als het kenmerk van dierenmishandeling. Veel fokkers ontkennen simpelweg dat de bulldog ongebruikelijke problemen heeft. Toch bleek uit een Journal of Veterinary Internal Medicine studie die de doodsoorzaken voor meer dan 70.000 honden tussen 1984 en 2004 onderzocht, dat buldoggen het op een na meest waarschijnlijke ras waren dat stierf aan een aangeboren ziekte. Fokken voor platte gezichten heeft geresulteerd in een extreme vorm van brachycefalie, een verkorting van de schedel die nu de belangrijkste doodsoorzaak is voor buldoggen.
De aandoening leidt tot verschillende ademhalingsproblemen en oververhitting. Ze vergeleken die groep met een tweede subset van 37 Engelse bulldogs die voor verschillende gezondheidsproblemen naar de Veterinary Clinical Services van de universiteit waren gebracht. Alle rassen zijn vatbaar voor slechte fokpraktijken, maar de Bulldog is verreweg het meest extreme voorbeeld. De studie heeft veel pers gekregen in Groot-Brittannië, waar een maker van de BBC-documentaire schreef dat dit zou kunnen betekenen „een goede dag voor Bulldogs.
Ik neem ook aanstoot aan trainers die denken dat ze alles weten als het gaat om alle rassen en figuren, elke hond rijpt tegelijkertijd en is klaar voor dezelfde soort training en socialisatie op precies hetzelfde moment. Uit die studie bleek dat bulldogs kunnen genieten van een bescheiden aanvulling van genetische diversiteit door het gebruik van geïmporteerde dieren, wat een manier zou kunnen zijn om bulldog-genetica te verbeteren. De aantrekkingskracht van honden met gezichten die zijn ontworpen om op menselijke kinderen te lijken (Frenchies, B Bulldogs, Mopshonden) is griezelig en raar voor mij. Ik zou meer kunnen bieden, maar een eenvoudige Google-zoekopdracht, chatten met een dierenarts of bijna iedereen die ooit een bulldog van dit type heeft gehad, zal resulteren in verdere bevestiging.
In de jaren zeventig creëerde David Leavitt een echte foklijn als een hercreatie van de gezondere werkende bulldog uit het begin van de negentiende eeuw Engeland. En redding is geweldig, maar het probleem met dit ras is dat een reddingshond er heel goed alleen zou kunnen zijn voor gezondheidsproblemen die de eigenaren zich niet konden veroorloven om te behandelen. Echter, uw bewering dat „al mijn Bulldogs helemaal gezond zijn, is niet iemand die een fokker van welk ras dan ook op de planeet kan claimen. Functie en mode hoeven niet gescheiden te zijn, maar laten zien dat alleen fokkers ten nadele van honden en hondenbezitters ze lijnrecht tegenover elkaar hebben gemaakt zonder uitzondering.
Tientallen jaren van fokken hebben de eigenschappen geaccentueerd die de kenmerkende en razend populaire look van de hond vormen, maar daarbij zijn gezondheid in gevaar gebracht. Om duidelijk te zijn zeg ik niet dat bulldogs slechte honden zijn of bulldogfokkers slechte mensen zijn (buiten hun ontkenning of onwetendheid in wat ze hebben gedaan en blijven doen). Onderzoekers verzamelden en analyseerden DNA van 139 bulldogs, waaronder een controlegroep gezonde pups die in Noord-Amerika, Europa en Argentinië wonen en een andere groep honden die zijn opgenomen in het veterinaire ziekenhuis UC Davis voor een verscheidenheid aan aandoeningen.