Bulldogs dankten hun naam aan de onmenselijke, wrede sport van stierenaas, maar bulldog-rasproblemen zijn niet beperkt tot hun smerige verleden. Sinds de wrede sport uit de gratie viel, is het ras afgestudeerd van intens misbruikt naar intens ziek. Bulldog-fokgroepen verzetten zich onvermurwbaar tegen veranderingen, met het argument dat onverantwoordelijke fokkers gezondheidsproblemen veroorzaken voor honden. Toch tonen recente genetische studies aan dat buldoggen zo inteelt zijn dat er misschien niet genoeg genetische diversiteit in het ras is om enkele gezondheidsproblemen te elimineren.
Volgens de regels van raszuivere honden kunnen buldoggen alleen worden gefokt met andere bulldogs, waardoor de algehele genenpool wordt beperkt. Het feit dat een van Amerika's populairste hondenrassen gedoemd is tot een staat als deze vanwege mensen, is een aanfluiting. Hoe we zo verkeerd geïnformeerd of onwetend genoeg kunnen zijn om de waarheid achter deze honden niet te kennen, is verrassend. Hoewel onze buldoggen schattig zijn, is het fokken ervan onmenselijk en moet het binnenkort eindigen.
Elke dag worden deze honden nog steeds gefokt, waardoor we dichter bij het onomkeerbare einde van het ras komen en dit onderwerpt veel meer honden aan een pijnlijk leven dat het moet stoppen. De overmatige rimpels zijn vatbaar voor infecties, tenzij ze regelmatig worden schoongemaakt. De hond heeft ook ademhalingsproblemen vanwege zijn smalle neusgaten en een aantal oogaandoeningen die chronische irritatie en pijn veroorzaken. De vervormde spinale botten die ook kunnen leiden tot incontinentie en het verlies van het gebruik van de achterbenen.
Het is dat zo'n fokkerij werd gedaan om de onderscheidende fysieke kenmerken te creëren waardoor een bulldog op een bulldog lijkt. Tegen de tweede helft van de 19e eeuw had de bulldog een nieuwe look en een nieuwe populariteit die de Atlantische Oceaan doorkruiste. En hoewel Bulldogs geweldige metgezellen zijn qua persoonlijkheid, hebben de talrijke gezondheidsproblemen die het ras teisteren veel eigenaren diepbedroefd achtergelaten. Ze merkt op dat Bulldogs zoveel moeite kunnen hebben met ademhalen dat velen niet normaal kunnen sporten of zelfs niet in een auto kunnen rijden die warm kan worden.
Ten eerste maken hun dikke, laaghangende lichamen, brede schouders en smalle heupen buldoggen vatbaar voor heupdysplasie en maken het moeilijk voor hen om zich te verplaatsen. En het is vanwege de legioenen bewonderaars van de bulldog, niet ondanks hen, dat het ras nu in de problemen zit. De aantrekkingskracht van honden met gezichten die zijn ontworpen om op menselijke kinderen te lijken (Frenchies, B Bulldogs, Mopshonden) is griezelig en raar voor mij. Het is gewoon zo triest omdat elke Bulldog die ik heb ontmoet een geweldige persoonlijkheid heeft - dus ik begrijp volledig de wens om er een te bezitten.
Als gevolg hiervan is de levensduur van de bulldog relatief kort, waarbij de meeste gemiddeld slechts 8 jaar leven volgens een recente studie van de National Institutes of Health. Toch tonen recente wetenschappelijke studies aan dat het elimineren van gezondheidsproblemen van bulldog door goede fokkeuzes misschien niet mogelijk is, omdat buldoggen tegenwoordig te inteelt zijn. De Engelse bulldog heeft het punt bereikt waarop populariteit niet langer de gezondheidsproblemen kan verontschuldigen die de gemiddelde bulldog in zijn vaak korte levensduur doormaakt. Bij elk van deze veranderingen zijn talloze gezondheidsproblemen ontstaan, waardoor de bulldog langzaam van een winterhard ras verandert in een ongezond ras met een huidige mediane levensduur van slechts 8,4 jaar.
Wat Bulldogs is aangedaan door slecht fokken, heeft zo'n negatieve impact gehad op de dieren dat het gezond verstand tart.
